Na terenie historycznym wschodnich Dolnych Łużyc leży obecny Jasień z okolicznymi wioskami. Osadnictwo na tym terenie sięga daleko w przeszłość do neolitu. W okolicy znajduje się wiele stanowisk archeologicznych z tzw. "kultury Łużyckiej".  Przez teren ten przetaczało się wiele plemion, a terenami władali naprzemiennie w wyniku konfliktów zbrojnych Polscy władcy jak Bolesław Chrobry w okresie pomiędzy 1002-1018 i Mieszko II. Następie ziemie przeszły na Saskich Wettinów ok. 1031, kolejno ok.1303 przejęła je dynastia askańska – ród niemiecki panujący w Brandenburgii i Saksonii, a od 1367 ziemie przeszły pod panowanie władców Czeskich, tj. cesarza Karola IV Luksemburskiego.

Najciekawsze i najbardziej znane stanowisko archeologiczne na terenie dzisiejszej gminy Jasień znajduje się w Wicinie, więcej informacji na stronie:https://raport.nid.pl/wp-content/uploads/2020/03/Jaszewska_Kalagate-2016.pdf i https://www.wicina.pl


W wielu publikacjach podawana jest informacja o wsi o nazwie Gozenna lub Gozewa utożsamiając ją z obecnym Jasieniem. Informacja pochodzi z dokumentu z roku 1000 wystawionym w Akwizgranie, gdzie cesarz Otton III, przekazuje klasztorowi benedyktyńskiemu Najświętszej Marii Panny w Nienburgu nad rzeką Saale wsie: Niemcza (Polanowice), Pozdietin (Późno), Gotheiuua (Chociejów), Bezdiez (Biecz), Gozewa. Nazwa Gozewa pojawia się w dokumentach z 1012, 1179, 1216. Przynależnośc wsi Gozewa do klasztoru, powoduje, że nazwa pojawia sie w dokumenacjach papieskich.
Nie ma jednak 100% dowodów, że Gozewa to dzisiejszy Jasień. Dopiero dokumenty rodu Wiedebachów po 1300 roku podają nazwę Gassen (Alt-Gassen) identyfikującą obecny Jasień.