Bieszków (Berthelsdorf)

Pierwsza informacja o wsi Berthelsdorf pochodzi z roku 1381 z Rejestru Ziemskiego Panów Żarskich (Herrschaft Sorau), gdzie wymieniana jest jako dobro Dietricha von Briesen. Sto lat później należy już do rodziny von Reinsperg, i pozostała w tym rodzie ok. 300 lat. W dokumencie z 16.04.1509 jako spadkobierca dóbr Grabik i Pietrzyków wymieniany jest Georg von Reinsperg z Berthelsdorf (Bieszkowa). W roku 1573 wymieniani są też bracia Georg, Baltzer, Jahn, Melchior i Nicol von Reinsperg z Bieszkowa przy sprawie Seyfrieda von Promnitza Pana na Żarach i Christopha von Quoss, a dotyczącej wypasu owiec na terenach obejmujących ich dobra. W dokumencie tym wspomina się też o winnicy, która funkcjonowała w Berthelsdorf (Bieszkowie) do połowy XIX wieku.

W dokumencie z 04.05.1590 roku Georg wymieniany jest jako samodzielny właściciel wsi. Umiera On w 1611, nie pozostawiając po sobie spadkobiercy. Dobra przeszły na jego bratanka Hansa Georga von Reinsperga. Wieś w 1644 zamieszkiwało 45 chłopów. Hans Georg von Reinsperg (1598-1666) Pan na Berthelsdorf był dwukrotnie żonaty. W pierwszym małżeństwie z Marie von Wiedebach, w drugim z Ursula Katharina von Sehlstrang i miał z nią synów Siegmunda Seyfrieda, Hansa Georga i Jacoba (Jonas) Albrechta. Był sędzią, zmarł 31.08.1666. W dokumencie z 30.08.1665 hrabia Promintz potwierdza Jemu prawo do Bieszkowa, jako dobro otrzymane jeszcze od panów von Biberstein.
Po śmierci Hansa Georga, wdowa z małymi dziećmi z trudem utrzymywała majątek. Głównym wierzycielem był Hans Caspar von Loben, któremu rodzina była winna 4337 talatów. Dług został spłacony. Dnia 12.09.1696 roku Berthelsdorf  (Bieszków) przeszedł ostatecznie na wyłączną własność Hans Georg von Reinsperg.
Hans Georg von Reinsperg zmarł 04.09.1712 i pozostawił po sobie wdowę Johanna Tugendreich von Wiedebach, (siostrę Ottona Georga von Wiedebach) i synów Siegmunda Seyfrieda i Hansa Georga.

W testamencie z 22.08.1712 roku wolą Hansa Georga von Reinsperga dwór w Bieszkowie przeszedł na syna Siegmunda Seyfrieda, który w 1715 roku pożyczył 500 talarów od sióstr Ewy Sophi i Mari Luise von Loben na rozbudowę majątku. Jego narzeczoną była Johanna Charlotta Sibylla von Nostitz. Wspomina się, że mieli 6-cioro dzieci. Siegmund Seyfried w 1740 roku ożenił się ponownie z Johanna Charlotte von Rahde (Rande). Miał czworo dzieci z tego małżeństwa: Charlotte Luise Tugendreich ur. Bieszków 30.12.1740, Carl Friedrich Siegmund ur.11.01.1742 zm. 1759, Henriette Sofie Erdmuthe ur. 05.09.1743, Johann Erdmann Gottlob ur.13.12.1750 zm. 23.04.1818. Siegmund Seyfried zmarł 21.08.1753, a jego żona Johanna Charlotta von Reinsperg umarła 19.09.1756 w czasie podróży do Drezna.
W roku 1762 odnotowano duży pomór bydła w Bieszkowie. W tym czasie najstarszy brat Carl Friedrich Siegmund jest w wojsku i ginie w bitwie pod Wrocławiem. W 1774 roku wieś Bieszków przechodzi na brata Johanna Erdmanna Gottloba von Reinsperg. On ożenił się z Johanna Sofie Charlotte von Weiss i mieli synów: Carl Julius Erdmann, ur. Bieszków 04.04.1787 i Friedrich Wilhelm ur. 29.08.1790.
Johann Erdmann Gottlob sprzedał Bieszków dnia 09.04.1802 za 28500 talarów dla Abrahama (Antona) Heinricha Augusta von Rabenau z Jaryszowa (Gersdorf).
O transakcji kupna – sprzedaży było bardzo głośno w owym czasie. Kupujący bowiem zobowiązywał się do dożywotniego dostarczania dla sprzedawcy drzewa oraz inne dobra, a sprzedający miał prawo pierwokupu dobra w przypadku jego sprzedaży. Sprzedawca zastrzegał sobie też prawo do wolnego mieszkania we dworze. Jednak zmarł w Bieszkowie 23.04.1818 w wieku 67 lat, został pochowany w grobie rodzinnym.

Abraham (Anton) Heinrich August von Rabenau ożenił się z Friederike Auguste von Meyer. Wieś posiadała w owym czasie jedynie 2 chłopów, 4 ogrodników i 8 chałupników. W 1805 roku odprzedał Bieszków za 45000 talarów dla Karla Heinricha Wilhelma von Rothmaler. Który, w 1807 odsprzedał dla Wilhelminy Gottliebe von Lengnigk z domu Hansel za 48000 talarów. Jej mężem był Carl August von Lengnigk. Następnie wieś przeszła na ich córkę Juliane Henriette Auguste (ur. 17.07.1802 w Drożkowie). W 1820 roku we wsi uruchomiono młyn wodny. W 1818 roku mocno podupadły majątek sprzedany zostaje za 27000 talarów dla Gottlieba Reinsch (Rehnisch). W 1827 wieś została podzielona na gminę wiejską i szlacheckie dobro dziedziczne. On zmarł bez męskiego potomka. We wsi w tym czasie znajdowała się karczma i kuźnia. Dochodzi do wielu zmian w samej wsi i majątku. Wycięto wiele drzew, plantacje drzew orzechowych (1859), osuszono duży staw, przesłała działać dworska tłocznia. W 1840 uruchomiono cegielnię.
W 1842 dobro Bieszków sprzedano dla Augusta Büttnera za 36500 talarów, który odsprzedaje ją rok później dla Johanna Friedricha Gaunitz. Od tego momentu właściciele zmieniają się bardzo często: 1861 von Kopp, 1863 August Wünsche i August Martin, kolejno Matthias von Lattorff, w 1885 Hedwig Anna von Stülpnagel, 1907 Walter Focking, 1914 Hintzler, potem Max Goldmann, a w 1929 Hans Beyer.

Dobro szlacheckie Berthelsdorf (Bieszków) w 1929 obejmowało 235 ha, a w 1931 zostało ostatecznie wykupione przez wieś i podzielone. W 1931 roku dwór został podzielony pomiędzy kilka rodzin, które w nim zamieszkały, ziemia została wykupiona przez rolników. Do roku 1939 we wsi mieszkało 265 mieszkańców.