wieś na karcie pocztowej z 1912 Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z roku 1221, a pierwszym odnotowanym właścicielem wsi jest w roku 1348 Dersekin von Weissensee. Kolejnymi właścicielami są w 1356r. Christian von Witzleben oraz Heinrich i Friedrich von Kottwitz. Od 1482 wieś zostaje podzielona na część brandenburską i część saksońską. Stan taki trwa do roku 1815. Część brandenburska obejmowała 18 gospodarstw i należała do Panów z Lubska, a część saksońska tworzyła dobra szlacheckie. Do 01.04.1894 w Gablenz (Jabłonicach) istnieją dwa oddzielne sądy z własnymi ławnikami. W roku 1637 dobra szlacheckie Gablenz posiada Joachim von Wiedebach, który posiadał też Świbinki (Schniebinchen) i Nową Rolę (Niewerle). Zmarł w 1644 roku, a wieś przeszła na syna Nikolausa. Nikolaus von Wiedebach był dwukrotnie żonaty. Z drugiego małżeństwa miał dwóch synów: Nikolausa Friedricha i Rudolfa. W 19.01.1660 Rudolf von Bünau został Starostą na Dolnych Łużycach, i odkupił od braci von Wiedebach dobra ziemskie m.in. wieś Jabłonice (Gablenz). Po śmierci Rudolfa von Bünau, połowę wsi odziedziczył syn Heinrich, który odsprzedał następnie w 1708 roku za 2000 talarów dla Balthazara Erdmanna von Kottwitz Pana na Lubsku i Budziechowie. On posiadał już drugą część wsi - część pruską Gablenz (Jabłonic). Gablenz odziedziczyła następnie w 1714 roku jego żona Marianna Eleonora von Beeß.
W roku 1721 wieś ponownie jest podzielona, jedną część kupił pastor M.Johann Christian Krüger z Budziechwa, od którego w 1729 za kwotę 4000 talarów kupił Johann Christoph von Haase. Majątek Gablenz wielokrotnie zmienia swoich właścicieli.
Johann Christoph von Haase zawarł umowę sprzedaży w 1731 na kwotę 4200 talarów dla Kurt Gottlob von Braun. Jednak doszło do unieważnienia umowy. Johann Christoph von Haase sprzedawał Gablenz dopiero w 1736 dla jasieńskiego mieszczanina Andreasa Hänisch za kwotę 4500 talarów.
Andreas Hänisch sprzedawał wieś w 1777 dla swojej krewnej Christiane Sofia Henriette Hänisch z domu Wolf. Gablenz (Jabłonice) zostały wydzierżawione dla Johanna Christiana Köpsteina , a następnie za kwotę 8650 talarów sprzedane dla Johanna Friedricha Franza von Ploetz.
Ten sprzedawał wieś w 1791 roku (saksońską część) za 11500 talarów dla Johanna Gottfrieda Schulze - mieszczanina z Jasienia. A on w 1793 roku za kwotę 16000 talarów odsprzedał dla porucznika dragonów Friedricha Ludwiga von Sydow.
W 1796 roku za kwotę 17600 talarów doszło do sprzedaży Jabłonic dla Christiana Friedricha Schür, umowa ta została jednak podważona. Dochodziło do zawarcia innych umów. Ostatecznie w 1805 roku za kwotę 27000 talarów wieś kupił porucznik Carl Friedrich von Schmieden.
Po roku, w 1806 za 30000 talarów odsprzedał wieś dla saksońskiego majora Adolfa Friedricha von Klösterlein. Też von Klösterlein nie zatrzymywał Jabłonic na długo i w 1809 roku sprzedał je za 30000 talarów dla Matthäus Richter.

Jabloniec dworW 1813 roku Jabłonice za kwotę 17000 talarów kupił Karl Christian Garbe. Potem w 1821 za 10500 talarów nabył August Traugott Gürtler, a w 1825 za jedyne 8050 talarów Martin Blasche. W 1832 wieś posiada Johann Gottfried Jacob ze Starej Wody. Jego syn przejął dobra, i w 1863 sprzedał je dla Leutnant Weber z Jasienia. W 1885 wieś należy do Burmistrza Jasienia Maxa Webera.
Ostatnimi notowanymi właścicielami Gablenz byli: w 1900 Samuel Papilsky, 1910 Reinhold Weiß, 1914/20 Rudolf Habelmann.


Polacy, osiedlili się w Jabłońcu w 1945 roku.
Po wspaniałości dawnych dóbr szlacheckich pozostał jedynie folwark z przepięknym pałacem przed którym znajdował się piękny staw. Pałac jednak został rozgrabiony i rozebrany, dziś po jego dawnej świetności pozostał jedynie plac i kilka zabudowań. We wsi znajdowała się też gorzelnia i duża sala z gospodą, po której do dnia dzisiejszego nie ma śladu. Na cmentarzu znajdują się pozostałości niemieckich grobów, w tym jeden dobrze zachowany. Obok cmentarza była szkoła, obecnie w tym budynku mieści się świetlica wiejska.