Bronice (Brinsdorf)

Brinsdorf (Bronice) do 1816 należały do posiadłości Gubińskich, później do posiadłości powiatu żarskiego. Była to posiadłość rodziny von Kalckreuth z Dłużka razem z wsiami Nowa Rola, Świbinki i Jasionna. Eusebius von Kalckreuth w 1538 roku odziedziczył po ojcu dobra wraz z udziałami czynszowymi. Dobrami podzielił się z bratem Melchiorem, który był właścicielem Bronic.
Melchior był żonaty (1542) z Anną von Köckritz. Miał 3 córki, nie miał synów i jego część majątku przeszła na brata Eusebiusza. Ten sprzedał połowę Bronic dla swojego kuzyna Balthasara von Kalckreuth z Jasionnej. Doszło tu do sporu prawnego  (02.04.1562), który zakończył się zgodą na sprzedaż dóbr za kwotę 2800 talarów.
Balthasar von Kalckreuth ożenił się z Margarethe von Berge. A ta po jego śmierci wyszła za mąż za Leutharda von Schreibersdorf. Miał dzieci Kacpra i Fryderyka oraz jeszcze jednego syna i 3 córki.
Bracia Kacper (Caspar) i Fryderyk (Friedrich) są wymieniani w 1577 roku jako właściciele Jasionnej. Oni w 1574 roku stali się spadkobiercami Balthasara i właścicielami Bronic. Obaj bracia umarli bez męskich potomków.
Bronice przeszły na krewnego Adama von Kalckreuth, który ożenił się z Anną Marią von Kracht. Miał synów: Georg Abraham, Balthasar, Wolf Dietrich, Eusebius i Christian. To Oni odziedziczyli dobro Bronice w 1633 roku,  i następnie sprzedali je dla Kacpra (Caspara) von Wiedebacha z Golina. Kacper zmarł zaraz po kupnie Brinsdorf (Bronic), a dobra przeszły na jego syna. W dokumencie z 14.06.1635 jako właściciele dóbr Brinsdorf (Bronice) wymieniani są Nicol Friedrich oraz matka Katharina von Wiedebach z domu von Maxen.
Wkrótce też zmarł Nicol Friedrich von Wiedebach, a dobro Brinsdorf (Bronice) (połowa) przeszło na jego brata Hansa von Wiedebach z Gassen (Jasienia). W jego posiadaniu wieś była 6 lat.
W 1650 roku Bronice sprzedano dla Rudolfa von Bünau z Gassen (Jasienia). Dobra te były wówczas bardzo zaniedbane. Rudolf von Bünau posiadał już w owym czasie Jasień, połowę Budziechowa (kupione w 1648), Lisią Górę, Zieleniec, Nową Rolę, Świbinki, Jaryszów, i połowę Jabłonic. W 1644 ożenił się z Marianne von Wiedebach ze Świbnej (zmarła w 1669).
Po jego śmierci (31.10.1687) dobra podzielono pomiędzy jego synów Rudolfa i Heinricha. Rudolf otrzymał Jasień, Lisią Górę i połowę Budziechowa i Zieleniec, a Heinrich Bronice, połowę Nowej Roli i Świbinki.
Heinrich von Bünau z Bronic pozostawił po sobie w synów Rudolfa i Heinricha oraz 5 córek: Marianne Charlotte, Renate Sofie, Maria Marianne, Beate Luise, Erdmuthe Eleonore.
Podczas kiedy jego brat Rudolf miał 4 synów: Rudolf, Heinrich, Günter i Rudolf (Heinrich).
Syn Heinricha von Bünau - Rudolf von Bünau dnia 29.05.1724 ożenił się z Henriette Luise von Burgsdorf (zm.09.05.1763), nie posiadali męskich potomków. Mieli córki: Henriette Sofie Helene von Bünau (ur.25.11.1725, zm.21.03.1751) i Charlotte Friederike Auguste von Bünau (ur.1728, zm.1728).
Drugi syn Heinricha von Bünau także zmarł nie pozostawiając po sobie męskiego spadkobiercy. Cierpiał na chorobę umysłową.
Rudolf von Bünau pozostawił w spadku Bronice dla córki Henriette Sofie Helene von Bünau i jej mężowi kapitanowi Kacprowi Henrykowi (Caspar Heinrich) von Haugwitz. Ona zmarła przy porodzie syna pozostawiając jedyną spadkobierczynię dóbr córkę Magdalena Zofia Henrietta (Magdalene Sofie Henriette) von Haugwitz (ur. 27.03.1750, zmarła w Gassen 26.03.1783). I to Ona odziedziczyła Bronice. Wniosła te dobra do małżeństwa z Abraham Gotfried Philip (Abraham Gottfried Philipp) von Rabenau z Gassen (Jasienia).
Mieli 4 synów i dwie córki. Jedna to Henriette Charlotte Philippine, a druga najstarsza (imię nieznane) żona Friedricha Adama von Stammer.
Synami byli:
1. Friedrich Philipp Sigismund (ur. 23.04.1771),
2. August Abraham Heinrich ur.01.05.1769, jego córka Juliane Henriette,
3. Carl Gottfried ur.20.03.1775, żona Antoinette Friederike Auguste von Wilcke, jego córka Ernestine Luise Laura,
4. Ferdinand Balthasea ur.08.02.1780, żona Henriette Erdmunthe von Goeβnitz, mieli trzech synów.
Po śmierci matki Henriette Sofie Helene von Bünau dnia 26.03.1783 roku dobra zostały sprzedane.
Bronice w 1790 sprzedano dla jasieńskiego mieszczanina Johann Christian Simon.
W roku 1818 za kwotę 29943 rodzina Simon sprzedała Bronice dla Carla Andreasa Ferdinanda von Meyer.
Wieś w 1844 roku liczyła 231 mieszkańców. Część posiadłości szlacheckich w 1843 były w posiadaniu Carla Hermanna Seydel. W 1860, 666 morgów ziemi należało niejakiego Johannesa.
Późniejszymi posiadaczami dobra Bronice, które w 1885 roku obejmowało 175 ha byli: Paul Krause (1870), Prem.Lt.v.Lüdecke (1872), Ferdinand Tesch (1879/85) i Robert Tesch (1896), Karl Fuhrmann (1898), Georg Nielow (1903/1907), Oberstleutnant Wilhelm Müller (zmarły w 1959 w Hersbruck) (1915).
Dobra szlacheckie ostatecznie w 1930 roku zostały podzielone.